Nieuws
Contact Info
an image
Company Co.
Triple 4
Email: datriple@triple4.nl

Links

------------------ Hacken is het vinden van toepassingen die niet door de maker van het middel bedoeld zijn, speciaal met betrekking tot computers. Complexiteit speelt hierbij geen rol, integendeel, gemakkelijke en snelle alternatieve oplossingen hebben de voorkeur. Ook het gebruik van een wasknijper om te voorkomen dat je broekspijp tussen je fietsketting komt is in principe een hack. "Gewone" uitvindingen en verbeteringen zijn dus geen hacks, zolang ze gebruikt worden waarvoor ze gemaakt zijn. Hacken heeft dus niet direct te maken met computersoftware of met veiligheid, al is dat wel waar het om bekend staat. Ten onrechte wordt de term hacking vaak gebruikt als synoniem voor cracking of computercriminaliteit. Oorspronkelijk was het netwerk dat uitgegroeid is tot het huidige internet en wat begon met arpanet geen publiek toegankelijk systeem, en toegang al gauw illegaal als je niet werkte bij een overheid of aangesloten bedrijf. Onbekendheid bij het grote publiek, enkele spectaculaire computermisdrijven en films als WarGames en The Net hebben hier zeker aan bijgedragen. Volgens dit romantische stereotype wordt bij hacken al snel gedacht aan extreem fanatieke computergebruikers die eindeloos bezig zijn op hun zolderkamertje langs de beveiliging te komen van de computersystemen van grote instanties zoals banken of overheden. In het verleden zijn -soms op indrukwekkende wijze- beveiligingen op puur technische wijze omzeild. Toch zijn bijna alle spectaculaire computer-hacks gebaseerd op social engineering, waarbij de zwakste schakel, namelijk de mensen die wél toegang hebben tot het systeem -meestal zonder het te beseffen- op één of andere manier worden gebruikt. Een bekend voorbeeld is dat van de "monteur" die langskomt en doodleuk bij de helpdesk een wachtwoord vraagt én krijgt omdat de helpdesk-medewerker, aan het feit dat de man vanaf een intern nummer belt, afleidt dat hij binnengelaten — dus te vertrouwen — is. Intussen is het inhuren van "professionele" hackers geaccepteerd als een adequate manier om de beveiliging van computersystemen te controleren en aan te scherpen. Wanneer hacken wordt gebezigd in de sfeer van (computer)veiligheid, worden ter analyse gereedschappen gebruikt die een gegeven oplossing testen op veiligheidslekken, zodat de hacker deze kan verhelpen. Dergelijke tools zijn soms speciaal hiervoor door hackers of crackers zelf ontwikkeld. [bewerken]Oorsprong De geschiedenis en de term "hacken" is ontstaan op het Amerikaanse instituut MIT. De eerste hackers waren scholieren uit een treinvereniging. Elke nieuwe verbinding of verbetering in de treincircuits werd een hack genoemd. Toen de eerste computers verschenen op MIT waren zij één van de eerste personen die hiermee onofficieel studeerden. Destijds werden computers bediend met gigantische ponskaarten. Deze moesten met een apart apparaat gemaakt worden. Toen ze elkaars werk gingen verbeteren, door bijvoorbeeld routines te schrijven die minder (pons)kaarten in beslag namen, is de term "hack" ook overgenomen in het programmeren. Omdat computers aanvankelijk nogal beperkt waren qua geheugen, gebeurde het dat programmeurs stukken code moesten schrappen om een programma kleiner te maken. Volgens ingewijden werd dit ook wel hacken genoemd, net als andere snelle, makkelijke of in ieder geval onverwachte oplossingen voor computerproblemen. Hacker zou in deze eerste context zijn afgeleid van het Duitse Hacker, als in "iemand die meubels maakt met een bijl". Op een dergelijke manier kan een hack slaan op een truc op een heel ander gebied. In de wiskunde kan het slaan op een slimme oplossing voor een wiskundig probleem. De GNU Public License wordt door sommigen gezien als een hack omdat het slim gebruik maakt van de wet op de auteursrechten op een manier die de makers van die wetten niet konden voorzien [bron?]. Ook het gebruik in deze context heeft zich buiten MIT verspreid. Denk aan elektronicahobbyisten die eenvoudige aanpassingen doen aan grafische calculators, spelcomputers, elektronische instrumenten en dergelijke om ze aan te passen of uit te breiden met (voor eindgebruikers) onbedoelde of verborgen functies. Een aantal techno-muzikanten paste in de jaren '80 hun Casio SK-1-keyboard aan door de bedrading van de gebruikte chips aan te passen om er vreemde digitale klanken mee te kunnen maken. Die werden onderdeel van de typische techno-muziekstijl. Bedrijven reageren zeer verschillend op dergelijke praktijken. Texas Instruments accepteert het openlijk voor wat betreft zijn grafische calculators en Lego vindt het geen probleem voor wat betreft hun LEGO Mindstorms technische speelgoed. Canon houdt zich afzijdig van het hacken van hun camera's met CHDK. --------------------

Last Update
05 mei 2010: New Template Updated!